دوام بتن، یکی از شاخص‌های اصلی در کیفیت سازه‌های بتنی است. بسیاری از خرابی‌ها، خوردگی‌ها و ترک‌های زودرس ناشی از بی‌توجهی به شرایط محیطی محل پروژه هستند.
آیین‌نامه بتن ایران (آبا) در ویرایش جدید خود، برای پیشگیری از این مشکلات، دسته‌بندی دقیقی از محیط‌های مهاجم ارائه کرده که با عنوان رده‌های شرایط محیطی یا Exposure Classes شناخته می‌شود.

نفوذ آب به سازه‌ها یکی از مهم‌ترین چالش‌های مهندسی عمران است. در حالی‌که بسیاری از راهکارهای آب‌بندی برای فشار مثبت طراحی می‌شوند (مثل آب‌بندی استخرها)، بخش عمده‌ای از مشکلات در فشار منفی آب رخ می‌دهد.

فیبر کربن از اواخر قرن بیستم وارد صنعت ساخت‌وساز شد. این ماده ابتدا در صنایع هوافضا و نظامی استفاده می‌شد، اما خیلی زود به دلیل ویژگی‌های منحصربه‌فرد خود جایگاه ویژه‌ای در مقاوم‌سازی سازه‌ها، پل‌ها و حتی بناهای تاریخی پیدا کرد. امروز مش فیبر کربن به عنوان یکی از مصالح پیشرفته، امکان طراحی و اجرای روش‌های نوین در مهندسی عمران را فراهم کرده است.

در چند سال اخیر، استفاده از چسب‌های کاشی مدرن به‌سرعت جای ملات‌های سنتی سیمان و ماسه را گرفته است. این چسب‌ها ترکیبی هوشمند از سیمان پرتلند، افزودنی‌های معدنی و پلیمرهای تقویت‌کننده هستند که امکان نصب سریع‌تر، تمیزتر و بادوام‌تر کاشی را فراهم می‌کنند.

در حالی که در روش سنتی اتصال کاشی از طریق جذب آب و خشک‌شدن ملات ایجاد می‌شد، کاشی‌های جدید (به‌ویژه پرسلانی‌ها) تقریباً هیچ آبی جذب نمی‌کنند. به همین دلیل، ملات‌های سنتی دیگر کارایی لازم را ندارند و تنها چسب‌های پلیمری اصلاح‌شده می‌توانند اتصال شیمیایی و فیزیکی قدرتمند ایجاد کنند.

بتن یکی از پرمصرف‌ترین مصالح ساختمانی در دنیا است که از ترکیب سیمان، آب، شن و ماسه ساخته می‌شود. بیش از ۷۰٪ حجم بتن را سنگدانه‌ها تشکیل می‌دهند و همین موضوع اهمیت ویژگی‌های آن‌ها را دوچندان می‌کند.
دو فاکتور مهم که تأثیر چشمگیری بر خواص بتن دارند، شکل سنگدانه‌ها (گردگوشه یا تیزگوشه) و مدول نرمی ماسه هستند. انتخاب صحیح این دو، علاوه بر بهبود کیفیت بتن، هزینه‌ها را نیز کاهش می‌دهد.

صنعت ساختمان برای رشد و پیشرفت، نیازمند پذیرش روش‌های نوین است. در فضایی که ایمنی، زمان، کیفیت و هزینه چهار دغدغه اصلی هستند، فناوری‌های تازه به سرعت جایگزین راهکارهای قدیمی می‌شوند. یکی از این فناوری‌های نوین که طی سال‌های اخیر در ایران مورد توجه قرار گرفته، سیستم وال‌ مش است. این روش در مقایسه با شیوه‌های سنتی مانند وال‌ پست یا میلگرد بستر، مزایای متعددی دارد، اما همانند هر فناوری دیگر، محدودیت‌هایی هم با خود به همراه آورده است. در این مطلب به طور جامع به بررسی مزایا و معایب وال مش می‌پردازیم تا انتخاب بهترین راهکار برای پروژه‌های ساختمانی ساده‌تر شود.