بتن، ماده‌ای است که از ترکیب آب، سیمان و سنگدانه تشکیل می‌شود. این ماده دارای دو حالت تازه و سخت شده است. با گذر از حالت تازه به حالت سخت شده، رفتار بتن از پلاستیک به الاستیک تغییر می‌کند.
در واقع طی واکنشی به نام هیدراتاسیون، آب به بخشی از بتن عمل‌آمده تبدیل می‌شود. به دلیل ماهیت این واکنش شیمیایی، مقاومت بتن به طور متناوب تغییر می‌کند و با گذشت زمان به ثبات می‌رسد. در واقع، اگر بتن در معرض عوامل مخرب قرار نگیرد، مقاومت آن با گذشت زمان افزایش می‌یابد.
مقاومت یک ماده، به توانایی و مقاومت آن در برابر تنشها، بدون بروز شکست در آن، اطلاق می‌شود.مقاومت بتن(Concrete Strength)،توانایی بتن در تحمل بارگذاری های فشاری،کششی،خمشی،برشی و غیره است.مقاومت بتن به عنوان یکی از مهمترین ویژگی های بتن محسوب می شود.
مقاومت مورد نیاز بتن، ظرفیت باربری مورد نیاز برای ساخت یک سازه یا عضوهای بتنی است. مقاومت مورد نیاز معمولا مطابق با استانداردهای مربوطه و بر اساس نوع بارگذاری، میزان بارگذاری و سازه تحت بارگذاری تعیین می‌شود.
عوامل تاثیرگذار بر مقاومت بتن :
- نسبت آب به سیمان
مقاومت نهایی بتن شدیداً تحت تأثیر نسبت آب به سیمان است.
با توجه به شرایط ساخت و رویارویی بتن، نسبت آب به سیمان در هر پروژه در دفترچه مشخصات فنی خصوصی ذکر می شود. دستگاه نظارت همواره، خصوصاً به هنگام تهیه بتن این نسبت را کنترل می نماید. عدم رعایت نسبت آب به سیمان از طرف پیمانکار موجب مردود شناختن بتن شده و چنین بتنی باید فوراً از کارگاه خارج شود. - نوع سیمان
از عوامل موثر بر مقاومت بتن نوع سیمان مصرفی می باشد. در شرایط مساوی و هنگام ساخت بتن با مصالح سنگی مشخص، اسلامپ، تراکم و مقاومت بتن تابعی از میزان سیمان و نوع آن است. - نوع و حداکثر قطر مصالح سنگی
انتخاب مصالح سنگی با دانه بندی پیوسته و حداکثر قطر دانه ها از عوامل مهم در به دست آوردن مقاومت نهایی است. دانه بندی پیوسته با حداکثر قطر شن درشت تر، دارای فضای خالی کمتر از دانه بندی پیوسته با حداکثر قطر شن کوچکتر است. در نتیجه دانه بندی مصالح سنگی که قطر شن آن بزرگتر باشد، نیاز کمتری به ملات سیمان برای پر نمودن فضای خالی بین مصالح دارد. - افزودنی های بتن
نوع و میزان مواد افزودنی، از عوامل موثر بر مقاومت بتن است. عدم دقت در به کار بردن این مواد از نظر نوع و میزان، نه تنها به بهبود کیفیت بتن و نهایتاً مقاومت نهایی آن کمک نمی کند، بلکه صدمات غیر قابل جبرانی را به همراه دارد، از این رو رعایت دستورالعمل های مندرج در این نشریه الزامی است و پیمانکار بدون دستور کتبی دستگاه نظارت مجاز به استفاده از مواد افزودنی نخواهد بود.