نفوذ آب به سازه‌ها یکی از مهم‌ترین چالش‌های مهندسی عمران است. در حالی‌که بسیاری از راهکارهای آب‌بندی برای فشار مثبت طراحی می‌شوند (مثل آب‌بندی استخرها)، بخش عمده‌ای از مشکلات در فشار منفی آب رخ می‌دهد.

فیبر کربن از اواخر قرن بیستم وارد صنعت ساخت‌وساز شد. این ماده ابتدا در صنایع هوافضا و نظامی استفاده می‌شد، اما خیلی زود به دلیل ویژگی‌های منحصربه‌فرد خود جایگاه ویژه‌ای در مقاوم‌سازی سازه‌ها، پل‌ها و حتی بناهای تاریخی پیدا کرد. امروز مش فیبر کربن به عنوان یکی از مصالح پیشرفته، امکان طراحی و اجرای روش‌های نوین در مهندسی عمران را فراهم کرده است.

در سال‌های اخیر استفاده از وال مش به‌عنوان روشی مدرن برای مهار لرزه‌ای دیوارهای غیرسازه‌ای، جایگاه ویژه‌ای در پروژه‌های ساختمانی پیدا کرده است. این فناوری علاوه بر افزایش ایمنی ساختمان، مزایای متعددی دارد که آن را به یکی از بهترین گزینه‌ها در مقایسه با روش‌های سنتی تبدیل کرده است. در ادامه با تعریف وال مش و مهم‌ترین دلایل انتخاب آن آشنا می‌شویم.

بتن یکی از پرمصرف‌ترین مصالح ساختمانی در دنیا است که از ترکیب سیمان، آب، شن و ماسه ساخته می‌شود. بیش از ۷۰٪ حجم بتن را سنگدانه‌ها تشکیل می‌دهند و همین موضوع اهمیت ویژگی‌های آن‌ها را دوچندان می‌کند.
دو فاکتور مهم که تأثیر چشمگیری بر خواص بتن دارند، شکل سنگدانه‌ها (گردگوشه یا تیزگوشه) و مدول نرمی ماسه هستند. انتخاب صحیح این دو، علاوه بر بهبود کیفیت بتن، هزینه‌ها را نیز کاهش می‌دهد.

صنعت ساختمان برای رشد و پیشرفت، نیازمند پذیرش روش‌های نوین است. در فضایی که ایمنی، زمان، کیفیت و هزینه چهار دغدغه اصلی هستند، فناوری‌های تازه به سرعت جایگزین راهکارهای قدیمی می‌شوند. یکی از این فناوری‌های نوین که طی سال‌های اخیر در ایران مورد توجه قرار گرفته، سیستم وال‌ مش است. این روش در مقایسه با شیوه‌های سنتی مانند وال‌ پست یا میلگرد بستر، مزایای متعددی دارد، اما همانند هر فناوری دیگر، محدودیت‌هایی هم با خود به همراه آورده است. در این مطلب به طور جامع به بررسی مزایا و معایب وال مش می‌پردازیم تا انتخاب بهترین راهکار برای پروژه‌های ساختمانی ساده‌تر شود.

بتن الیافی یا Fiber-Reinforced Concrete نوعی مصالح ترکیبی است که در آن، الیاف کوتاه و به‌صورت پراکنده به مخلوط بتن اضافه می‌شوند. این الیاف محدودیت اصلی بتن معمولی را که همان ضعف در کشش و شکنندگی است، جبران می‌کنند. در نتیجه، بتن الیافی نسبت به بتن معمولی شکل‌پذیرتر، مقاوم‌تر در برابر ضربه و دارای کنترل بهتر بر ترک‌ها خواهد بود.